Tarwegras: een historie van meer dan 60 jaar

Na de Tweede Wereldoorlog nam de aandacht én bewustzijn voor hygiëne en een gezonde levensstijl snel toe. Het was dr. Ann Wigmore, die in de jaren 40 van de 20^e eeuw de heilzame werking van tarwegrassap onderzocht, optekende en onder de aandacht bracht van het grote publiek. De mythe gaat dat zij in Oost-Europa werd grootgebracht en in grote armoede moest leven. Door het gebrek aan voedsel moest zij van haar oma langdurig op grassen kauwen.

In Noord-Amerika waar zij later ging wonen en ook in deed ze onderzoek naar de  heilzame werking van diverse grassoorten, min of meer gedwongen door haar zwakke gezondheid. Ze hervond haar levenskracht en ondervond dat vooral tarwegras een ongekend geneeskrachtig effect heeft.

Sindsdien werd tarwegras uitwendig gebruikt door artsen bij de behandeling van wonden, zweren en huidziekten. De opkomst van ontwikkeling van moderne antibiotica en de vitaminepil hebben de aandacht voor tarwegrassap vooral in Europa tijdelijk verminderd. Dit doet echter niets af aan de heilzame werking die het heeft! Wereldwijd is tarwegras vanwege het biologische en natuurlijke inmiddels karakter weer aan een grote opmars bezig.

Tarwegras nuttigen

Als mens kun je tarwegras niet zomaar eten.  In dat geval zal het grotendeels onverteerd je lichaam verlaten. Tarwegrassap kan verkregen worden door tarwegras te persen uit piepjonge stengels van de tarweplant. Tarwegrassap is in Amerika overal te koop – van sapbar tot lokale supermarkt. Algemeen wordt tarwegras beschouwd als het betere alternatief voor een glaasje vers sinaasappelsap. Voor wie zich de moeite van de opkweek wil besparen kan tegenwoordig zonder probleem bakken tarwegras kopen die direct klaar zijn voor gebruik. Met speciale tarwegrasmachines, waarbij de tarwegras slowjuicer één van de meest gebruikte is, kan hier het tarwegrassap uit worden geperst. Voor een optimale heilzame werking drinkt u uw verse tarwegrassap snel op!