Ik betrap mezelf er regelmatig op dat modetrends veelal aan me voorbijgaan. Dat wil zeggen: ik spot ze wel, maar ik begrijp ze niet. En als ik ze al begrijp, dan ben ik er vaak zo laat bij dat er al lang weer andere trends zijn. Ik sta af en toe versteld van wat sommigen aantrekken. Waarom willen zo veel mannen mij per se laten zien welk merk hun onderbroek heeft?
Modegrillen
Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit in skinny jeans te bewonderen ben. En al helemaal niet met m’n onderbroek tot boven m’n navel opgetrokken. Nu moet ik wel uitkijken met deze boude bewering. Want ook ik ben recentelijk nog gezwicht voor een roze overhemd met bloemetjesmotief en een hoge kraag. Voor ruim honderd euro.
Foto unconditional
Skinny jeans. Zijn er echt zo veel mannen die het prettig vinden dat hun jeans zo strak zitten dat je een pot vaseline nodig hebt om ze aan te trekken? Ik zou dan nog eerder kiezen voor baggy jeans waarvan het kruis op de grond hangt. Dat zit misschien nog wel relaxed. Maar daarvan heb ik dus nooit begrepen dat iemand het mooi vindt. Een kwestie van smaak wellicht, maar toch is 95% van mijn kennissenkring het roerend met me eens.
Wordt het nog erger?
Waar het Jean Paul Gaultier, god zij dank, niet gelukt is kilts ook buiten Schotland aan de man te brengen, gaat het Britse warenhuis Selfridges nu een stapje verder. Met leggings en rokken uit de herencollectie van Unconditional. Het schijnt dat H&M alles blind kopieert wat ketens zoals Selfridges doen. Schrik dus niet als je binnenkort metromannen in rokken ziet. Met een passende doorschijnende legging eronder.
Mij zal niemand in een rok betrappen. Hoop ik. Want voor hetzelfde geld dragen al m’n vrienden over vijf jaar zo’n mooie mannenrok. En dan ga ik, vermoedelijk, ook overstag. Mode went.
Gelukkig zijn er heel veel winkels waar ik als gewone jongeman nog terecht kan voor herenmode. Want ondanks de vele, onbegrijpelijke, trends, kan je nog steeds ‘normale’ kleding kopen. En normale muziek luisteren. En ouderwets een boek lezen. Word ik oud?